Heling is een industrie geworden en ook ik maak daar onderdeel van uit. De laatste tijd bekruipt mij echter steeds vaker een naar gevoel. Ik hoef maar een paar minuten op instagram rond te dolen en de ene ‘healing’ techniek na de andere vliegt mij om de oren. Het liefst omkleed met wollig taalgebruik, dito technieken en bij voorkeur ‘opgehaald uit de 5-D frequentie’. Met de snelheid van het licht gefixt. Niet zelden wordt mij wijsgemaakt dat er van alles stuk is aan mij, dat maar beter geheeld kan worden. Alsof ik besta uit auto onderdelen die je kan vervangen. Heling lijkt iets maakbaars te zijn geworden. Iets dat je kan ‘halen’ bij iemand. Stof afkloppen en door. Heling als metafoor van onze meer en meer ontzielde en vluchtige maatschappij.
Je completer en ronder voelen vind ik zelf een veel mooier uitgangspunt van heling. Dit proces dient zich aan en hoef ik niet op te zoeken. Een gevoel waarmee ik worstel. Een wondje dat ik al honderden keren hebt opengekrabd en waar al net zo vaak een korstje op is verschenen. Vanuit het niets ontstaat er een fluistering die steeds harder begint te klinken. De roep om te worden van wond, naar korstje, naar litteken, naar vaag plekje op de huid dat wel aanwezig is, maar er wezenlijk niet meer toe doet. Hoe die fluistering ontstaat reken ik tot de grote wijsheid van het leven. Toegeven aan het natuurlijke ritme dat alles wat incompleet is, compleet wordt gemaakt. Helen is niets anders dan herinneren dat je al heel bent. Maar soms zijn we dat in het spektakelstuk dat het leven heet gewoon vergeten. Helen is herinneren. Niet meer, niet minder.
Je completer en ronder gaan voelen is een pad dat je bewandelt. Een keuze om te verbinden met je diepste weten en zijn. Verbinding te maken met het licht in jou. Dat pad kan niemand anders voor je lopen. En toch is het ook fijn als er tijdelijk iemand een stukje met je meeloopt. Die je ‘voor-wandelt’. Die vangrail is en je niet onnodig het ravijn in laat donderen. Die je een zetje in de goede richting geeft. Die je herinnert aan de ongeziene heelheid in jou en daar getuigenis van aflegt.
Heling is een ‘inside job’ als je het mij vraagt. Een pad van opgraven, omwoelen, omkeren, gefrustreerd raken. Om uiteindelijk te ontdekken dat alles al aanwezig is maar dat je het simpelweg niet had gezien of was vergeten. Dat kost tijd en liefdevolle aandacht. Bovenal van en naar jezelf. Dus als iemand mij belooft dat die mij kan ‘healen’ denk ik inmiddels: “Run, Forrest, Run.”
